…This is where the one who knows
Meets the one who does not care…
قسمتی از ترانه The blue cafe (Chris Rea)
پ.ن. گاهی به جلساتی در وزارت اقتصاد یا بانک مرکزی می‌روم. «آرزوهای بخش پژوهشی و کارشناسی» در کنار «دغدغه‌های سیاست‌گذار» باعث می‌شوند اینگونه جلسات شبیه به کافه آبی باشند (نه آنکه ادعایی باشد، دیگر کارشناسان را می‌گویم). در هر حال، میانه‌روی در سیاست وقتی به اقتصاد کشیده می‌شود، جای خود را به بی‌عملی می‌دهد؛ یا حداقل برداشت من اینگونه بوده است.
سه ره پیداست،
نوشته بر سر هر یک به سنگ اَندر
حدیثی کَش نمی‌خوانی بر آن دیگر
نخستین: راهِ نوش و راحت و شادی
به ننگ آغشته، اما رو به شهر و باغ و آبادی