مهسا امینی

✎ نویسنده: رامین مجاب

📅 تاریخ نگارش: ۱۶ مهر ۱۴۰۱

🕑 مدت‌زمان مطالعه: ۱ دقیقه


ای درختانِ عقیم ریشه‌تان در خاک‌های هرزگی مستور،

یک جوانه ی ارجمند از هیچ‌جاتان رست نتواند.
ای گروهی برگ چرکین تار چرکین پود،
یادگارِ خشکسالی‌های گردآلود،
هیچ بارانی شما را شست نتواند.

اما این رسمش نیست که جوان‌ها رو بکشید تا خودتون بمونید.

نمی‌دانم کی می‌خواهید این قوانینی که از پیری و گنگی پشت‌شون خم شده رو اجرا کنید (عوض کردنشون تو سرتون بخوره).

#مهساـامینی

#MahsaAmini


پی نوشت: اکانت توییترم رو اواسط تابستان پاک کردم، چون وقت زیادی می‌گرفت و کلاً برای خبر خواندن هم تورش شدیدی داشت. اون روزهای اول چنان تحت فشار روحی بودم که روی یک ایمیل دیگه یه اکانت ناشناس ساختم؛ نه برای اینکه فحش بدم، فحش خط قرمز هست و حتی لایک هم نمی‌کنم. ولی نفرین کردم. برای ساختن همون اکانت قبلی روی ایمیل اصلیم اس-ام-اس نمی‌آید و توییتر هم راه دیگه‌ای پیشنهاد نمی‌ده. دیروز به فکرم رسید اینجا بنویسم. اصلاً یادم رفته بود که این جزیرهٔ متروک رو برای همین مواقع ساخته‌ام. البته اونجا چندتا فالور داشتم و بهتر بود.


«تمامی حقوق محفوظ است»